Living on the edge

Svona rétt fyrir verkefnaskil, þegar stressið nær hámarki og mætir þreytunni á hápunktinum sér maður ekki hvað maður er að láta hafa sig útí og spyr sig jafnan að því hvort að þetta sé þess virði. Á augnablikinu sem maður skilar af sér getur maður svarað þeirri spurningu og er svarið mitt JÁ!

Mitt augnablik var áðan. Síðast liðnu dagar hafa verið la-hangir og hefur maður þurft að berjast við margt fleira en augnalokin. Hópavinna tekur rosalega á! Maður þarf stanslaust að standa á sínu og selja skoðanir sínar.

Fór eftir skilin áðan að hitta Herborgu og fjölskyldu á útikaffihúsi, en stúlkan sú arna var að umbreytast í formlegan arkitekt. Hvorki meira né minna! Það var frábært að koma úr ringluðreiðinni í skólanum og deila gleðinni með þeim. En núna ætla ég að taka einn góðan powernap....svona áður en fagnaðarlætin byrja hjá KaosPilotunum:)