Thad er komin october og eg er komin i mitt arlega october jolaskap. Thad er gaman ad vera i jolaskapi og mer leidist folk sem er alltaf ad eyda tima i ad aesa sig yfir ollu og engu um ad jolin seu alltaf fyrr og fyrr og ferdinni. Mer lidur vel i jolaskapi og tha aetla eg heldur ekkert ad reyna draga ur thvi thegar eg fer i thad. Eins og eg fai einhvern arlegan skammt og tha verdi eg i minna studi rett fyrir jol. Nei nei. Vid Rolf Arne tøkum daglega eitt og eitt jolalag og unum okkur vel.

Adalstressid i OSTaverkefninu er buid og allt gekk vel. Eins mer gekk um tima afskaplega illa ad koma einhverju i verk og fannst eg omøguleg og aetti ekki heima i thessum skola og allt i theim dur (ja eg vissi ad thetta kaemi og nu er thad buid ad koma fyrir einu sinni) Stóra fólkið frá OSTfyrirtækinu kom og þeim leist best á hugmyndir mínar. Veih! Koma so! Veih!

En núna er þetta allt að verða búið. Annað kvöld fer ég til Köben til að hitta Kollu og frú. Svo bara mitt ástkæra ylhýra Frón. Soldið fyndnar móttökur sem ég fengið á MSN í gær og i dag þegar ég tala um að ég se að fara heim."nú afhverju fara heim? þú búin að vera stutt úti!" Enginn skilur í því og finnst það mjög skrýtið, þar sem ég kom bara út fyrir 6 vikum síðan. Eins og það sé regla að mega ekki koma heim þegar maður býr i útlöndum fyrir utan jól og sumar...