fimmtudagur, ágúst 21, 2003

Stundum verður maður svo glaður að maður fer að gráta. Í gærkvöldi varð ég einmitt SVONA glöð og fór að gráta. Mér finnst svona tilfinning svo yndisleg. Mamma hringdi í mig með fréttir sem gerðu svona hamingjusama. Eftir símtalið fann ég alveg að ég var svona 2-3 cm fyrir ofan jörðina. Fannst ég geta sigrað heiminn bara....

Engin ummæli: