Ég trúi á Jesú Krist...

...hans einkason, Drottinn vorn, sem getinn er af heilögum anda, fæddur af Maríu mey, píndur á dögum Pontíusar Pílatusar, krossfestur, dáinn og grafinn, steig niður til heljar, reis á þriðja degi aftur upp frá dauðum, steig upp til himna, situr við hægri hönd Guðs föður almáttugs og mun þaðan koma að dæma lifendur og dauða.

Í dag eru 12 ár síðan ég stóð fyrir framan núverandi biskup Íslands uppað altari í Hallgrímskirkju og fór með trúarjátninguna. Klædd í hippalegan blúndukjól yfir útvíðar svartar buxur, með melluband sem amma saumaði og slöngulokka í stíl við hinar stelpurnar. Ég var með tyggjó og krosslagði fætur þar sem ég sat meðal hinna stúlknanna sem sátu prúðar, og með eindæmum hallærislegar í síðu vestunum sínum og hálfgerðum buxnapilsum við.

Ég man ekki eftir mörgum gjöfum. Ég man eftir ljósblárri peysu sem ég fékk frá langömmusystur minni, SteinuSyst kölluðum við hana. En peysan var ábyggilega sú ljótasta sem ég hafði séð þá á þessum 14 árum sem ég hafði lifað. En mikið langar mig í hana í dag....

12 ára fermingarafmæli mínu fagnaði ég í íslensku pulsupartýi með Möttu minni. Og svo fór ég á fund við hópinn minn á KaffiAusturstræti hérna í Árósum. Hræðileg birta, óhreint blindfullt fólk og hundar mættu mér þegar ég gekk inn. Eftir 5 mín af open minded senu sá ég að þetta var hinn besti pöbb og ég skemmti svona rosalega vel að tala um heimsmálin, sötra bjór og spila teningaspil.

Já svona er maður alltaf að víkka sjóndeildarhringinn!!...eða bara færast nær botninum.