Ég veit ekki hvad oft ég hef lennt í thví ad hitta gaur sem ég er ad spá í thegar ég er sem sjúkudust og mest lummó, allavega ekkert adladandi! Ég man einu sinni eftir thví thegar ég var skotin í Óla peru. 'Thá fór ég í KjÖrgard heitinn á Laugavegi, klaedd í rifnar joggingbuxur og ljóta hettupeysu sem ég fann í fylleríasútilegu í ThórsmÖrk, hárid var í flaektum knút og ég ómálud. Ad kaupa mér dÖmubindi! Hitti hann og alla vini hans. Já og ég var 16 ára í thokkabót. THá var thetta atridi ad halda á Alwayspakkanum verra sko.

En hey...ádan kíkti ég spegilinn og hugsadi: "Jü deem gúd lúkking krítjÖr"!!
...Fyrsta manneskjan sem ég hitti thegar ég kom út var la-hang saetasti strákurinn í skólanum!

Vott ar the odds??

Kannski er líf mitt ad breytast?? Veihh