Ég fór í "kjólinnfyrirjólin" í morgun og það var svo svaka stúð í minni! Þetta lá bara svo vel við e-ð í dag, ég náði alveg öllum sporum strax og fannst ég (svona ykkur að segja) eiginlega best...eða allavegana þangað til að ég uppgvötaði að ég væri best...eftir það fór ég að ruglast og missa jafnvægið. Ég er nefnilega með skert jafnvægisskyn sko...það er mér sjálfri að kenna að vísu.

En málið er að ég er fíkill, meira að segja greindur fíkill! Ég er fíkill í eyrnapinna. Eyrnapinnanudd veitir mér fullnægingu. Og fyrir þá sem ekki vita liggja stöðvar jafnvægis í eyrunum. Ég titraði stundum þegar mig vantaði eyrnapinna og kom stundum hlaupandi heim eftir skóla og bara aaahhhh.... :) Gerði þetta hátt uppí kannski 10 sinnum á dag. En svo fór ég að hafa áhyggjur (og vinir og vandamenn líka) þar sem að ég var greinilega farin að missa jafnvægi (dettandi af stólum uppúr þurru og labba skakkt og í veg fyrir annað fólk) Þannig að ég fór til læknis og fékk þar að vita að ég mætti ALDREI fara aftur með eyrnapinna inn nema bara rétt fremst til að taka merginn. Mér fannst það hræðilegt. Svo fékk ég e-a dropa til að míkja eyrun aftur upp og þá myndi kláðinn hætta.
Þetta var hræðilega erfiður tími. Hún Jóhanna vinkona mín úr Kvennó var líka búin að greinast með þessa fíkn en var fallin um það leiti sem ég var að hætta. Svo einu sinni vorum við í partýi og fórum saman á klósettið og þá kom hún með eyrnapinna og veifaði honum framan í mig og byrjaði svo að nudda eyrun sín. Sko að mínu mati er þetta mikil óvirðing! Ég myndi aldrei veifa bjór framan í vinkonu mína sem væri nýkomin úr meðferð.

En svo þegar á leið féll ég. Hægt og rólega. Fyrst var það bara á laugardögum sem ég leyfði mér...bara einu sinni yfir daginn. Svo var það stuttu seinna komið á annan hvern dag, svo bara alltaf rétt eftir sturtu, sem sagt einu sinni á dag. 'Eg sko miðaði alltaf við hvernig ég var áður en ég fór til læknisins. Fannst ég bara í góðum fíling. Svo einu sinni var ég hjá mömmu og var alveg á fullu að nudda pinnanum í eyranu og hún kom að mér. Hún skammaði mig. Og reyndi að tala mig til. Ég var bara í geðveiku rugli. Svo byrjuðu sumar vinkonur mínar að fylgjast með mér, passa að ég væri ekki að gera þetta.Eltandi mig inná klósett og svona. Þetta var orðið absúrt...!
En svo frétti ég af stelpu sem missti heyrnina útaf sama vandamáli og í dag geri ég þetta öööörsjaldan, en alltaf e-ð smá:)

Já þetta var sagan af fíklinum Diljá...hún er sönn ég sver það! Fólki finnst hún mjög skemmtileg, mér finnst hún háalvarleg!

En það sem ég var byrjuð að segja ykkur var það; að í morgun fór ég á vigtina í gymminu og var ekki búin að léttast um 1kg eins og síðast:( ég var frekar svekkt. Var bara búin að léttast um e-ð 300-400grömm. En ég ku ætla að nýta mér það og stefna á massabrennslu viku í næstu viku. Go Diljá Go Diljá Go Diljá!!!!!!!!!!!