Á aðfangadagskvöld byrjaði ég að hnerra. Á jóladag átti að fara með mig uppá bráðamóttöku vegna kviðarkvala. Á annan var ég með hita, en ég var í afneitun. Síðan á þriðja hef ég legið lárétt. Akkúrat núna langar mig að öskra úr pirringi. Jólin eru hátíð ljós og friðar...en ekki hita og hósta. Fyrir utan þessar neikvæðu staðreyndir hérna að ofan hef ég líka haft það ó svo fínt. Þetta er tildæmis fyrstu jólin sem ég át ekki yfir mig. Og ég fékk margar og fallegar gjafir. Út með illsku og hatur, inn með gleði og frið.

Í dag er síðasti föstudagur ársins. Á landinu eru staddir aðeins fleiri KaosPilotar en aðra föstudaga ársins. Sem þýðir bara eitt. Happy go lucky and lucky go happy...101 Reykjavík. Litlir mjóir skandinavar fá að sjá íslenskan ungdóm drekka frá sér kjötsvima á helstu krám bæjarins. Allir að gera upp árið, hápunkta og lægðir. Hvað langar fólki að gera á gamlárs? Mitt markmið er allavega að komast úr þessum blessuðu náttfötum (þótt þægileg séu), finna gleðina og koma sjá og sigra þessa síðustu daga ársins.

Já elsku rassgatafýlurnar mínar, ég óska ykkur gleðilegra jóla og ótrúlegra daga á næsta ári. Verið nú prúð og stillt.

Ykkar sjúklingur
Diljá