Orðlaus

Síðasta vika hefur verið ein sú allra besta í mínu lífi, hingað til. Ég er aðeins að koma til jarðar og mér líður eins og ég hafi verið inní eigin bíómynd. Þeas ég hefði ekki getað skrifað skemmtilegra handrit, né leikstýrt þessu betur...hvað þá valið betra fólk. Allt þetta fallega fólk, svona háskólagengin og fín.

Við erum búin að vera að grilla uppá þaki, sóla okkur á bestu svölum í heimi, hlusta á Beach Boys, drekka kampavín, borða brunch á huggulegum kaffihúsum, fara á ströndina og fá bíkínífar, halda surprice partý fyrir kennarann okkar, halda þykistunni afmæli með dvergaþema, fórum svo í 3ja daga ferð til Aasen. En þangað fórum við fyrstu dagana okkar saman í ágúst 2004. Allir svo sætir og fínir í sandölum og ermalausum bol. Alltaf að rifja upp og kannski gráta smá (eða bara svolítið mikið). Ljúfsárt er kannski besta orðið yfir þessar kveðjustundir.

Ég er búin að reyna að finna orð til að lýsa þessum skóla í 3 ár núna. Ég held að ég sé líka búin að gefast upp. Þetta var bara ein stór ó-lýsan-leg ferð.

Ævintýri lífs míns lýkur á morgun, föstudaginn 15.júní. Ég er ánægð að hafa fjölskyldu og vini hjá mér á þessum hátíðar degi.
--->Skrifa meira seinna, þegar ég er komin þetta tilfinningarúnk sem einkennir mig og Team 11 þessa dagana. Væmna Diljá í hæðsta gæðaflokki. Ekki amalegt. Set líka inn myndir sem fyrst.

Ykkar
Diljá sem er að fara að útskrifast á morgun